یادداشت/ نفسهای به شماره افتاده مطبوعات محلی با نگاه غیرفرهنگی برخی مسئولین
همه ما میدانیم و بارها و بارها از تریبونها و رسانههای مختلف شنیدهایم که “فرهنگ” زیربنای جامعه است، و اگر قرار باشد در جامعهای توسعه همهجانبه رقم بخورد، قطعاً باید همه حوزههای آن جامعه به مقوله “فرهنگ ” توجه ویژه و جدی داشته باشند.
همه ما میدانیم و بارها و بارها از تریبونها و رسانههای مختلف شنیدهایم که ” فرهنگ” زیربنای جامعه است، و اگر قرار باشد در جامعه ای توسعه همه جانبه رقم بخورد، قطعاً باید همه حوزههای آن جامعه به مقوله ” فرهنگ ” توجه ویژه و جدی داشته باشند.
به گزارش پایگاه خبری طلیعه امید پرس؛ در این میان سهم مطالعه کتب مختلف، مطبوعات و نشریات، فضای مجازی و … شایان توجه است و هرگز نمیتوان منکر این موضوع شد که در خانوادههایی که والدین به عنوان ستونهای آن خانواده، ساعاتی از عمر خود را در طول شبانه روز به مقوله مطالعه میپردازند، سطح فرهنگ آن خانواده رشد یافته و بزههای اجتماعی را کمتر شاهد هستیم، همچنین فرزندانی مبادی آداب، با سطح دانش بالا، موفق، با جایگاه اجتماعی خوب تحویل جامعه میدهند.
این موضوع در ادارات هم قطعاً صدق می کند، اما به نحوی دیگر…
در حال حاضر نشریات محلی با چالش جدی عدم حمایت و عدم پرداخت حق اشتراک از سوی برخی از دستگاههای اجرایی، کاهش سهمیه اشتراک مطبوعات محلی، و حتی حذف مطبوعات محلی از سبد فرهنگی ادارات مواجه هستند!
بسیار جای تعجب است که چطور برخی مدیران دستگاههای اجرایی که همواره نیازمند حضور و زحمات خبرنگاران برای اطلاع رسانی عملکرد خود هستند، در حرکتی کاملاً غیر فرهنگی و غیرمنطقی اقدام به حذف اشتراک نشریات محلی کرده و حتی حق اشتراک سالانه خود را پرداخت نمیکنند!!! این در حالیست که همه دستگاههای اجرایی درصدی – هرچند اندک- بودجه فرهنگی دارند.
از سوی دیگر در سطح استان همدان بارها از سوی مقام عالی دولت و انجمن صنفی خانه مطبوعات بر مقوله پذیرش حق اشتراک نشریات محلی توسط ادارات، تاکید شده چرا که ضمن حمایت از مطبوعات، این اقدام نقش مهمی در ارتقای جایگاه فرهنگی و سطح دانش کارمندان ادارات خواهد داشت.
هیچکس منکر این قضیه نمیشود که امروز شاهد هستیم فضای مجازی به علت سرعت انتشار اخبار و تنوع آن، بسیار مورد توجه کاربران و همه اقشار مختلف مردم قرار گرفته است، اما هرگز نمیتوان منکر جایگاه ویژه مطبوعات به عنوان ” رسانه اثرگذار” در سطح جامعه شد، چرا که تصویر و نوشتهها در مطبوعات در آرشیوها، ماندگار می شود و به عنوان یک سند موثق تاریخی، قابل استناد خواهند بود؛ دقیقا مشابه این موضوع است که هرگز کانالهای فضای مجازی نمیتوانند به جایگاه کتابخانهها تعدی کرده و خللی در ارزش مطالعه کتاب ایجاد کنند.
اکنون جای سوال است که چرا برخی از مدیران اجرایی شهرستان ملایر سالهاست حق اشتراک نشریات محلی را پرداخت نکرده و نمیکنند؟
مگر نه این است که بسیاری از همین مدیران اجرایی، جایگاه فعلی خود را مدیون زحمات شبانه روزی، قلم و نگارش خبرنگاران هستند؟…
نکته بعدی نگاه طلبکارانه تعدادی از مسئولین، به انعکاس اخبار توسط خبرنگاران است، این افراد باید دقت داشته باشند که خبرنگاران،” روابط عمومی ادارات مختلف” و یا ” میرزا بنویس” رئیس فلان اداره نیستند.
هیچ خبرنگاری موظف نیست در خدمت اداره خاصی باشد، خبرنگاران آزاد هستند بر اساس سیاستهای کاریشان هر خبری را که صلاح میدانند، در چارچوب حفظ نظام و انقلاب، ایجاد امنیت و تنویر افکار عمومی و قوانین مطبوعات و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، منتشر کنند.
در ادارات مختلف، همانطور که برای بحث پذیرایی و کیک و آبمیوه جلسات و چاپ بنر ادارات به مناسبتهای مختلف بودجه تخصیص یافته است، قطعاً میتوانند برای نشریات محلی که با هزینههای بسیار سرسامآور به مرحله چاپ و توزیع میرسند مبلغی به عنوان حق اشتراک و رپورتاژ خبری به صورت سالیانه اختصاص دهند.
لذا انتظار میرود برخی مدیران، با تغییر زاویه نگاه خود به مطبوعات، جایگاه فرهنگ مطالعه نشریات محلی را در ادارات خود نهادینه کنند و به جای اینکه با برخورد غیر کارشناسانه و غیر فرهنگی نفس مطبوعات محلی را بگیرند، با حمایتهای خود، جان تازهای به فرهنگ شهرستان بدمند که قطعاً حمایت از اصحاب رسانه انگیزه ای مضاعف به این قشر زحمتکش میدهد، تا برای تنویر افکار عمومی جامعه، اطلاع رسانی عملکرد مسئولین و رشد و توسعه شهرستان، بیش از پیش تلاش کنند.
هدف اصلی این طرح، ارتقای سطح دانش عمومی و تخصصی جامعه و گسترش فرهنگ مطالعه و مطبوعهخوانی و همچنین حمایت از سازمان و بدنه اجرایی مطبوعات است.
البته در این میان هستند مدیران محترمی که از نشریات در طول سال حمایت کرده و ضمن همکاری منسجم با خبرنگاران، حامی مطبوعات محلی بوده و هستند و ما قدردان زحمات این مدیران هستیم.
■(مهناز روزبهانی – خبرنگار)
// انتهای پیام //