مسئول بسیج اساتید دانشگاه ملایر: همگرایی جریان‌های اجتماعی، سیاسی و مذهبی، وفاق ملی را به انسجام ملی تبدیل می‌کند
وحدت و وفاق ملی یکی از ضرورت‌های حتمی جامعه است که در مواجهه با تهدیدات بیرونی و چالش‌های درونی بهترین راهکاری است که می‌توان اتخاذ کرد.
وحدت و وفاق ملی یکی از ضرورت‌های حتمی جامعه است که در مواجهه با تهدیدات بیرونی و چالش‌های درونی بهترین راهکاری است که می‌توان اتخاذ کرد.
به گزارش پایگاه خبری طلیعه امید پرس؛ واژه «وفاق ملی» که امروزه از آن یاد می‌کنیم به معنی «وحدت» و «یکپارچگی» ملی است و نباید آن را با «یکدستی» و «یکسانی» معادل دانست؛ یعنی «وفاق ملی» را باید در کنار پذیرش اصل اختلاف در جامعه معنا کرد و وجود وفاق را مستلزم قبول اصل اختلاف در جامعه دانست.
در همین راستا به منظور بررسی ابعاد گوناگون چگونگی تحقق این مهم در جامعه امروز کشور با مسئول بسیج اساتید دانشگاه ملایر گفت و گویی داشتیم که در پی می‌آید:
■ نقش جریان‌های سیاسی و اجتماعی در ایجاد وفاق ملی چیست؟
مسئول بسیج اساتید دانشگاه ملایر، در پاسخ به این سوال گفت: جریان‌های سیاسی و اجتماعی می‌توانند نقش کلیدی در ایجاد وفاق ملی ایفا کنند، چراکه آن‌ها اغلب به عنوان واسطه‌های بین مردم و حکومت عمل می‌کنند.
دکتر سید‌عبدالله شجاعی در گفت و گو با پایگاه خبری طلیعه امید پرس؛ افزود: این جریان‌ها با شکل‌دهی به افکار عمومی، تقویت فرهنگ گفت‌وگو و مصالحه و ترویج ارزش‌های مشترک و تقویت هویت ملی می‌توانند زمینه را برای ایجاد همگرایی در جامعه فراهم کنند.
وی با بیان اینکه اگر جریان‌های سیاسی به جای درگیری‌های جناحی، بر منافع ملی تمرکز شوند، می‌توانند گسل‌های اجتماعی و سیاسی را کاهش دهند، افزود: از سوی دیگر، جریان‌های اجتماعی نیز با ایجاد شبکه‌های مردمی و ترویج مسئولیت‌پذیری اجتماعی می‌توانند پیوندهای قوی‌تری در جامعه ایجاد کنند.
شجاعی خاطرنشان کرد: البته نقش بی‌بدیل شکبه‌های مذهبی به خصوص هیات‌های مذهبی، روحانیون و افراد ذی‌نفوذ در فضای سیاسی و اجتماعی ایران چه قبل از انقلاب و چه بعد از انقلاب، در ایجاد وفاق ملی نباید فراموش کرد.
مسئول بسیج اساتید دانشگاه ملایر اظهارکرد: به نظر می‌رسد همگرایی هرچه بیشتر جریان‌های مختلف اجتماعی، سیاسی و مذهبی حول سه محور مردم، دین و ولایت می تواند وفاق ملی را به انسجام ملی ملی تبدیل کند.
■ تاثیر متقابل وفاق ملی و برقراری عدالت بر یکدیگر چگونه است؟
وی در پاسخ به این سوال بیان کرد: وفاق ملی و عدالت اجتماعی به شدت به یکدیگر وابسته‌اند، بدون عدالت، وفاق ملی پایدار نخواهد بود، زیرا نابرابری و احساس تبعیض می‌تواند موجب شکاف اجتماعی شود.
این مدرس دانشگاه ادامه داد: از سوی دیگر وفاق ملی نیز می‌تواند بستر مناسبی برای استقرار عدالت فراهم کند، چراکه همگرایی و انسجام اجتماعی فرصت بیشتری برای اجرای سیاست‌های عادلانه ایجاد می‌کند.
وی تصریح کرد: در عمل، وفاق ملی و عدالت در یک چرخه هم‌افزا عمل می‌کنند؛عدالت باعث اعتمادسازی در جامعه و تقویت وفاق می‌شود و وفاق به نوبه خود، اجرای قوانین عادلانه را تسهیل می‌کند.
■ برای رسیدن به وفاق ملی، سیاستگذاری‌ها باید در چه راستایی انجام شود؟
شجاعی افزود: برای رسیدن به وفاق ملی، سیاستگذاری‌ها باید در راستای ترویج گفت‌وگو و مشارکت ملی انجام شود؛ فراهم‌کردن فضایی برای گفت‌وگوی آزاد میان گروه‌های مختلف اجتماعی، سیاسی و مذهبی ضروری است.
وی به اهمیت تأمین عدالت اجتماعی به منظور رفع تبعیض‌ها و ایجاد فرصت برابر برای تمام اقشار جامعه اشاره کرد و گفت: توجه به هویت ملی با هدف تقویت ارزش‌های مشترک فرهنگی، تاریخی و دینی، میان مردم وحدت ایجاد می‌کند.
این مدرس دانشگاه به نقش کاهش شکاف‌های اقتصادی و اجتماعی برای جلوگیری از تمرکز ثروت و قدرت در دست گروه‌های خاص و توزیع عادلانه منابع اشاره و اظهارکرد: شفافیت و پاسخگویی حکومت، برای رسیدن به وفاق ملی ضروری است چراکه تقویت اعتماد عمومی از طریق شفافیت در عملکرد نهادهای دولتی و پاسخگویی به مطالبات مردم، حاصل می‌شود.
■ تأثیر وفاق ملی بر ایجاد توسعه در کشور چیست؟
مسئول بسیج اساتید دانشگاه ملایر ادامه داد: وفاق ملی زمینه‌ساز ایجاد ثبات سیاسی و اجتماعی است که یکی از الزامات توسعه پایدار محسوب می‌شود.
شجاعی افزود: وقتی مردم و نخبگان سیاسی بر سر اهداف و مسیر کلی کشور توافق داشته باشند، سیاست‌ها و برنامه‌های توسعه‌ای با حمایت بیشتری مواجه می‌شوند.
وی گفت: وفاق ملی باعث می‌شود منابع کشور به جای صرف درگیری‌های داخلی، به سمت رشد اقتصادی، توسعه علمی و اجتماعی هدایت شوند، در مقابل، نبود وفاق ملی می‌تواند منجر به بی‌ثباتی، هدررفت منابع و تضعیف زیرساخت‌های توسعه شود.
این مدرس دانشگاه ملایر، در رابطه با مصادیق وفاق ملی در کشور خودمان و عرصه‌ی بین‌الملل، بیان کرد: در ایران، همکاری ملی در دوران جنگ تحمیلی، نمونه بارز وفاق ملی بود؛ در طول هشت سال دفاع مقدس، وفاق ملی میان اقشار مختلف مردم و گروه‌های سیاسی باعث ایستادگی کشور در برابر حملات خارجی شد.
شجاعی به مدیریت بحران‌های طبیعی، در مواقعی مانند زلزله بم یا سیل‌های گسترده، اشاره کرد و افزود: ما در این بحران‌ها شاهد همبستگی ملی در کمک‌رسانی و بازسازی بودیم.
وی در رابطه با نمونه وفاق ملی عرصه بین‌الملل، یادآورشد: پس از جنگ جهانی دوم وفاق ملی میان سیاستمداران و مردم آلمان زمینه‌ساز بازسازی کشور و تبدیل آن به یکی از قدرت‌های اقتصادی جهان شد.
مسئول بسیج اساتید دانشگاه ملایر افزود: سیاست‌های نلسون ماندلا (در آفریقای جنوبی پس از آپارتاید) برای آشتی ملی نمونه‌ای برجسته از وفاق ملی است که توانست از شکاف‌های عمیق نژادی عبور کند و کشور را به سمت ثبات و توسعه هدایت کند.
به گزارش پایگاه خبری طلیعه امید پرس؛ دولت کارآمد، یعنی دولت خدمتگزار، دولتی که تمام ارکان آن از بالاترین سطح تا پایین ترین سطح آن در خدمت مردم است. دولت کارآمد می تواند با توزیع مناسب امکانات و خدمات ملی، مردم را حول محور وفاق ملی گرد آورد و در واقع «خدمت» به مردم و تامین خواسته‌های مردم توسط دولت، اصل بنیادین وفاق ملی است.
افراد جامعه در صورتی می توانند به وفاق ملی برسند که از «بهره مندی عادلانه و منصفانه» قدرت، ثروت و منزلت برخوردار باشند، در این مورد حضرت امام (ره) تاکید دارند که: «اگر احکام اسلام پیاده شود، تمام اقشار ملت به حقوق حقه خودشان می‌رسند، همه اقشار ملت در جمهوری اسلامی باید در رفاه باشند، در جمهوری اسلامی عدل اسلامی جریان پیدا می کند، عدالت الهی سایه می‌افکند بر تمام ملت.»
■گزارش از : مهناز روزبهانی- خبرنگار
// انتهای پیام //
